Kris Vesseur (vocals): Geboren in 1987 in Tilburg. Ze verhuist op haar 13e naar Noord Nederland en vindt daar op de middelbare school gelijkgestemden. Van haar 16e tot haar 23e is ze zangeres en toetseniste in de metalband June in December met wie ze speelt op festivals als de Zwarte Cross en optredens geeft in zalen als Paradiso en de Melkweg. Enkele internationale tournees volgen tot de band besluit te stoppen op het hoogtepunt. Wanneer ze, na de HAVO en het sprint VWO moet kiezen voor een vervolgstudie besluit ze haar bachelor in de muziek te halen. Hier maakt zij kennis met de jazz en de popmuziek en komt uiteindelijk uit bij het singer songwritersgenre. Ze schrijft tijdens haar studie 2 Engelstalige albums die ze nooit uitbrengt. Samen met cellist en gitarist geeft ze sporadisch optredens. In 2011 studeert ze af. Pas in 2020 brengt zij haar debuutalbum uit, wanneer ze de overstap heeft gemaakt naar schrijven in haar moedertaal, het Nederlands. WAANZINNEN krijgt lovende recensies en Kris vormt een 3 koppige band rondom haar werk met wie ze optredens geeft door heel Nederland. Toch mist ze het “rauwe en ruige” van vroeger. Wanneer ze eind 2024 gevraagd wordt als zangeres voor de nieuwe band van Hans van Lier, zegt ze volmondig ja. Opnieuw vindt ze mensen met wie ze haar passie voor muziek kan delen. 

Hans van Lier (gitaar): Geboren in 1961 in Schildwolde, is een meester op de gitaar en de drijvende kracht achter zijn band. Met decennia aan ervaring en een indrukwekkende speelstijl is hij een onmisbaar lid van de groep en een icoon in de muziekindustrie. Hans’ carrière kent vele hoogtepunten, waaronder samenwerkingen met enkele van de grootste namen in de muziekwereld. Zo speelde hij met Mick Taylor, voormalig gitarist van de Rolling Stones, en met Double Trouble in Austin, Texas. Op bass Tommy Shannon, drums Chris Layton en als gastmuzikant op toetsen Nick Connolly, de band van de legendarische Stevie Ray Vaughan. Met Double Trouble en Mick Taylor heeft hij zelfs een cd opgenomen, een prestatie die zijn muzikale talent verder onderstreept. Zijn liveoptredens zijn eveneens memorabel. Hans heeft met PLAT (Groningstalige boerenrock) onder andere opgetreden in Paradiso, Amsterdam, waar hij als hoofdact een festival afsloot. Daarnaast trad hij op vele festivals in Nederland op met zangeressen zoals Tineke Schoemaker (Barrelhouse), Inki de Jonge, Astrid Reynders en Gina de Boer, en deelde hij ook het podium met Jan Akkerman en Mick Taylor. Met een indrukwekkend aantal van ongeveer 15 albums, waarvan enkele zijn opgenomen in de beroemde Wisseloord Studio’s in Hilversum, waaronder een cd met HVL & the Sidekicks, met Teo de Haan, Bennie Timmer, Fenno de Boer en Wim Entzinger, o.l.v. producer Michiel Hoogenboezem, en ook met Ralph de Jongh de cd Brainmood, laat Hans een blijvende stempel achter op de muziekwereld. Veel van deze opnames zijn beschikbaar op platforms zoals Spotify en zijn uitgebracht door Suburban in Haarlem.  Zijn muzikale reis heeft hem naar vele landen gebracht, waaronder de USA, Denemarken, Duitsland, Spanje en Frankrijk, waar hij op diverse tournees het publiek veroverde. Hans’ muzikale opleiding kreeg hij van jazzgitarist en docent aan het conservatorium Winfred Buma, wat zijn veelzijdigheid en vakmanschap benadrukt. Zie bladmuziek van ‘Just A Little’ van HVL & the Sidekicks. Daarnaast heeft hij jarenlang met veel enthousiasme en vakmanschap sessies geleid in gerenommeerde locaties zoals café Boven Jan, Huize Maas, bluescafé de Vestibule, jazzcafé de Spieghel en de Troubadour, allen in de stad Groningen. Zijn bijdrage aan deze sessies heeft niet alleen zijn eigen muzikale ontwikkeling verrijkt, maar ook talloze andere muzikanten geïnspireerd en aangemoedigd. Met deze sessies hebben o.a. mee gespeeld: Brigitte Kaandorp, Marcel Kapteijn, Mick Taylor, Left Hand Freddy, BJ Hegen, Hans Dulfer en vele anderen.

Chiron Schut (gitaar): Geboren in 1988 in Niehove, groeide Chiron op met de rijke platenkast van zijn vader, kunstschilder Henk Schut (†). Al van jongs af aan was de blues en aansluitende muziek zijn favoriet, met invloeden van Cuby+Blizzards, Jimi Hendrix, Rolling Stones, Deep Purple, John Mayall and the Blues Breakers, Jan Akkerman en Focus, Blues Brothers, en BB King. Op ongeveer tienjarige leeftijd begon hij te experimenteren op de akoestische gitaar van zijn moeder. Na slechts twee klassieke gitaarlessen, voelde Chiron zich echter beperkt door notenschrift en monotone liedjes. Zijn muzikale richting veranderde toen hij een elektrische gitaar kreeg van zijn oom en tante. Dagelijks oefende hij en speelde hij mee met de platen van zijn vader. In zijn dorp Niehove nam hij deel aan jamsessies onder leiding van Hans van Lier, die zijn moeder had geregeld. Dit leidde tot zijn eerste band, BluesFX, die blues covers speelde. In 2005 won Chiron de Northern Guitar Awards met een eigen compositie en een cover van Jimi Hendrix. Vervolgens vormde hij in 2007 samen met Hans van Lier, zangeres Marjon van Dijk en bassist Thomas Wouters een band die zich richtte op eigen composities. Deze band nam later een live-cd op in Café Koster in Groningen. In 2009 bereikte Chiron de finale van de Sena Guitar Awards en in 2010 ontstond de band Jacky’s Raw Collective. In 2012 vormde hij The Jailbirds. Tijdens zijn opleiding Kunst en Multimedia aan het Noorderpoort in 2013, richtte hij de band Maaris op, waarmee hij zowel live als studio EP’s uitbracht. Ook speelde hij in de bands Marble Heart en Ylvalie, en kort in Gentleman Skull. Na zijn vertrek bij Maaris in 2019, werd hij gevraagd door Ralph de Jongh om met verschillende formaties te spelen en albums op te nemen. Momenteel is Chiron actief met Ylvalie, Ralph de Jongh, en bereidt hij zijn eigen debuutalbum voor.

Eric Bosma (basgitaar): Eric wordt geboren op 10 april 1966 in het idyllische, doch rurale Zuidwolde, vlak boven de stad Groningen. Pas toen hij ging studeren besloot hij een muziekinstrument te gaan bespelen. Dat werd in eerste instantie een gitaar, maar omdat er al heel veel goede gitaristen rondliepen en hij merkte dat hij voornamelijk slaggitaar speelde, besloot hij de gitaar in te wisselen voor een basgitaar. Bijkomend pragmatische overweging: er waren veel minder bassisten dan gitaristen, dus zo rolde hij al snel in z’n eerste band. Dat was The Passengers, een country-blues rock band die regelmatig in het Noord-Nederlandse kroegencircuit optrad. Na een paar jaren verruilde hij rond het jaar 2000 de country-blues voor de hyperactieve funkrock van de band Onakentona. De muzikanten waren uitgedost als stripfiguren. Onakentona kreeg al gauw een beruchte livereputatie in en rond Grunn-city. Zo vloog tijdens een optreden in Simplon de basversterker in de fik en sprong de zanger regelmatig op en van de podiumspeakers met gitaar en al in het publiek. Ondanks dit wangedrag haalde Onakentona in 2002 de finale van de Grote Prijs van Nederland. Daarna speelden ze op vele Nederlandse podia. Na Onakentona speelde Eric een paar jaren in de Groningse swamprockband Planet Orange en in dezelfde tijd ging hij spelen bij de Afrobeatband Hello Hello. Ook maakte hij rond die tijd deel uit van de toenmalige Hans van Lier Band, samen met Mick Taylor en Inki de Jonge. In 2015 ging hij met een aantal leden van het voormalige Jammah Tammah spelen in de ska-reggaeformatie Obed and the Undead. Een paar jaar later werd hij gevraagd voor de Caraïbische band Pina Colada.

Wessel Babtist (drums): Wordt geboren in 1951 in Nederland. Hij begon al op jonge leeftijd met muziek en ontwikkelde een passie voor drummen. Op dertienjarige leeftijd, in 1965, begon hij zijn muzikale carrière als drummer bij de Groningse band The Humps, die later de naam veranderde naar Powerplay. Wessel heeft door de jaren heen in een groot aantal bands gespeeld, die elk een uniek hoofdstuk in zijn muzikale reis vertegenwoordigen. Zijn tijd in de bands White Honey, Progenitive, White Sun, Norman and the Starmakers, Subway, Paul & Andrè, The Darlenes, AA & the Doctors, Tiger, en Backstreet Blues Band heeft hem bekend gemaakt als een veelzijdige en getalenteerde muzikant. Een van de projecten waar hij trots op is, was zijn werk met Sugar Boy Harry and the Race en de tribute band Cockerpower, die hulde bracht aan de muziek van Joe Cocker. Zijn drummen werd steeds beter en zijn aanwezigheid op het podium werd geprezen door zowel fans als collega’s. Op dit moment blijft Wessel actief in de muziekwereld. Hij speelt in de bands Soulvibration en Neighbours, waar hij zijn passie voor muziek en zijn uitzonderlijke talent blijft tonen. Zijn carrière, die zich over meerdere decennia uitstrekt, getuigt van zijn toewijding en liefde voor muziek. Wessel Babtist is niet alleen een getalenteerde drummer, maar ook een inspiratie voor vele opkomende muzikanten. Zijn verhaal is er een van doorzettingsvermogen en voortdurende groei binnen de Nederlandse muziekwereld. 

• I’m Not An Angel – Eigen compositie
• Feeling Good – Nina Simone
• Sweet Home Chicago – Bluesbrothers
• Stormy Monday – T Bone Walker
• Hard To Kill – Eigen compositie
• I’d Rather Go Blind – Beth Hart
• Think – Aretha Franklin
• Can’t Find My Way Home – Steve Winwood
• Steamy Windows – Tina Turner
• I Got Lazy – Eigen compositie
• You Never Can Tell – Emmy Lou Harris
• Queen Of Peace – Eigen compsitie
• I Put A Spell On You – CCR
• I Never Loved A Man – Aretha Franklin
• Incredible Outro – Eigen compositie
• You Wonder Why – Eigen compositie
• I Can’t Stand The Rain – Tina Turner
• Son Of A Preacherman – Dusty Springfield
• I’ll Take Care Of You – Beth Hart
• Little By Little – Susan Tedeschi
• Chain Of Fools – Aritha Franklin
• I Just Wanna Make Love To You – Etta James
• Nutbush City Limits – Tina Turner